Na 2 weken weer een verslagje
Door: KarlijnOverbeekVC
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
01 April 2012 | Ghana, Accra
Na 2 weken weer is een lang verslag.
Het stage lopen is erg leuk. Vorige week zijn we begonnen aan het thema body met de kinderen. Leuk thema waar je veel mee kan. We hebben weer leuke spelletjes gedaan zoals: memorie en wie ben ik. Ook leuke liedjes gezongen zoals de hockey pockey, hoofd schouders knie en teen, en rijmpjes geleerd. Je merkt dat de kinderen het beste leren door liedjes en rijmpjes. We hebben nu gelukkig maar 2 klassen ipv 3, want dat was echt iets te veel.
Het was etenstijd voor de kindjes en toen hoorde we opeens rare geluiden, er kwamen stieren gezellig een kijkje nemen op het schoolplein. In Nederland is het al raar als er een hond op het schoolplein loopt. Leraren liepen er met een stok achteraan en zo waren ze weer weg.
De kinderen noemen me trouwens eindelijk GEEN BLAFONO meer, maar ze proberen mijn naam te zeggen.
Donderdag kwam Grace koken. Zij woont hier in Ada en heeft een klein groente winkeltje. Maar ze vindt het leuk om voor de studenten te koken die hier op dit moment wonen. Ze kwam heerlijke pannenkoeken bakken! Eindelijk weer een beetje eten wat het zelfde smaakt als in Nederland haha.
Vrijdag hebben we hard aan school gewerkt, kleding gewassen, en daarna weer lekker gaan zwemmen bij Tsjarley Korpey. S’avonds met een hele groep uit eten in Kasseh. Daarna zijn we gezellig naar Rubstone gegaan. We wilden eigenlijk zaterdag gaan kanoenen, maar iedereen was toch best moe dus hebben we een relaxed dagje gehad. Zaterdagavond zijn we naar Maranatha gegaan met een hele groep en vervolgens daar blijven slapen. Heerlijk om de volgende dag wakker te worden op het strand met een prachtig uitzicht! Na ander half uur kregen we ons ontbijt en s’middags op de Jetski gegaan samen met Daisy. Als ik zo terug lees relaxed ik hier toch best veel haha terwijl ik het idee heb dat ik heel veel doe. Ik lijk wel een Ghanees.
S’avonds (zondagavond) was ik toch redelijk ziek dus lekker op tijd naar bed gegaan. Daisy was naar het vliegveld gegaan want haar vriend kwam.
Maandag ben ik toch stage gaan lopen. Samen met Eefje heb ik wat andere activiteiten gedaan met de kinderen. We hebben spelletjes met ballonen gedaan.
Elke dag sta ik toch weer verbaasd van hoe ze hier om gaan met de kinderen. Ik ben gaan kijken in de iets oudere klassen en daar werden de kinderen heel hard geslagen. De juf liep met 4 stokken rond (voor het geval dat er eentje brak), en sloeg de kinderen dan ook 5 keer. Sommige liepen huilend de klas uit, en lieten mij zien dat ze helemaal krassen hadden op hun armen en benen. Ik vroeg ze vervolgens waarom ze dat deed. Het kwam omdat sommige kinderen te laat waren, of te weinig op school waren. Sommige kinderen werden geslagen omdat ze een opdracht hadden fout gemaakt. Voor iedereen had ze al wel een reden, om die te slaan. De leraren zeggen meestal: daar worden ze groot en sterk van.
Ook met Seth had ik nog een bijzonder gesprek. Hij vertelde dat dunne vrouwen met dikke mannen moesten trouwen, en dikke mannen met dunnen vrouwen. Want dan krijgen ze goede kinderen. Toch merk ik ook hier dat ze erg gelovig zijn. Alles komt door god. Er woont hier namelijk in Ada Foah een man met een hele grote bal, het zit er heel vies uit. Als je vraagt hoe dit komt geven ze meestal als antwoord: God heeft het zo gewild. Dit antwoord hebben ze op heel veel vragen.
We hebben jammer genoeg gehoord dat we vanaf 19 april tot en met 7 mei vakantie hebben, in ieder geval de scholen zijn dan dicht, dus kunnen we geen stage lopen. Dus het wordt nog even hardwerken met de stageopdrachten. We kunnen in die 3 weken wel de wc gaan bouwen, en daar is genoeg werk aan! Ook op de foto’s zie je de kuilen op het schoolplein, echt heel gevaarlijk voor de kinderen. Hier gooien ze het afval in, en verbranden ze elke keer. Er komt dan een laagje as op en zo willen ze het gat dicht krijgen. Wij gaan proberen om ook de gaten dicht te maken en prullenbakken neer te zetten. Je ziet hier bijna nooit prullenbakken, en dat zijn ze ook niet gewent. Hier moeten we dus nog iets voor verzinnen.
De volgende dag ben ik weer stage gaan lopen, maar na 5 dagen me ziek voelen, bedacht ik me toch eens om naar het ziekenhuis te gaan. Ik was alleen met Eefje want Daisy en Anja waren allebei niet naar stage gegaan. We hadden dokter Nar gebeld (de dokter voor de studenten), maar die was er niet. We moesten daarom vragen naar dokter Daphar Na 4 keer gevraagd waar hij precies was, en 3 keer een andere kant opgestuurd, hadden we het ongeveer gevonden. Gelukkig kwamen we Danique tegen, zij loopt stage in het ziekenhuis en woont in het Roadhouse. Zij heeft ons geholpen, zo ging het allemaal wat sneller. Me bloeddruk en temperatuur werd gemeten, dat was wel goed. Vervolgens bloed laten prikken, dit gebeurde in het laboratorium waar ze verder bezig waren met bloedonderzoeken. Gelukkig in 1 keer goed, want bij andere studenten hadden ze er 4 keer over gedaan. Na ander half uur kreeg ik de uitslag en bleek dat ik een bacterie/infectie had. Dus nu een weekje antibiotica. Ik had ook geluk dat de naald niet bot was, want dat komt ook vaak voor. Het ziekenhuis zat echt overvol met mensen. Sommige doktoren zaten gewoon op de gang. Niks is hier privé, iedereen kan zien waarvoor je komt. Ook iedereen kan je zien liggen in de kamer.
Woensdag ben ik verstandig een dagje thuis gebleven. Joke is die dag aangekomen (Een docent van het vitaliscollege). Toen ik die avond net weer in bed lag, kregen we een telefoontje dat Kevin helaas een motorongeluk heeft gehad. Die nacht hebben we weinig geslapen en gewacht op hoe het met hem is. We hebben donderdag dus geen stage gelopen. Hij werd van Ada Foah naar het ziekenhuis in Accra gebracht.
Vrijdagochtend ben ik wel gaan varen met de familie van de vriend van Daisy. We zijn gaan varen op de voltarivier. Eerst waren we gestopt bij een eilandje waar ze rum maakten. Daarna zijn we gestopt bij het uiteinde van Maranatha. Je ziet hier dat de rivier in de zee overloopt. Helaas werd het slecht weer en gingen we snel weer weg. We zijn toen nog gestopt bij een plek waar ze heel veel tonijn hadden.
S’avonds zijn ik en Anja naar het ziekenhuis gegaan. Kevin lag op dat moment gelukkig weer in Ada Foah. Het ging al een stuk beter met hem. Hij heeft een hersenschudding en wel veel schaafwonden. Verder weten we het niet zo goed, want hier word je niet zo goed geholpen.
Daarna zijn we uit eten gegaan in Kasseh met de groep van het Roadhouse. Uiteindelijk lekker gaan slapen want de volgende dag had Seth ons uitgenodigd om naar de begrafenis van zijn oma te gaan. Ze was maar liefst 105 geworden. Een begrafenis is hier één groot feest en kan wel 5 dagen duren. We zagen mannen die er een beetje als Romeinen uitzagen, die zagen er zo uit omdat ze wilden laten zien dat ze klaar waren om te trouwen, en zo kon je ze uitkiezen. Vervolgens gingen we naar oma kijken, het leek wel de Efteling. Lag ze daar in een doornroosje jurk met allemaal lampjes om haar bed heen. We hadden eigenlijk geen keus om te kijken of niet want Seth liep daar gewoon even langs en wij volgden. Daarna zijn we even op het strand gaan zitten. Vervolgens gingen we naar een plek waar ze wat vertelden en gingen zingen en dansen. De kisten zijn hier nogal apart. Ze lag namelijk in een KIPPENKIST! Dit kwam omdat ze veel kip maakten. Maar als je bijvoorbeeld altijd cola hebt verkocht, maken ze een colakist voor je. Echt heel bizar. Niemand was aan het huilen maar iedereen zong en dansten, om zo het verdriet te vergeten.
Smiddags ben ik met Anja even naar Accra gegaan om geld te pinnen, en afscheid genomen van de mensen die naar huis gaan van het Roadhouse. Daarna hebben we samen een nachtdienstje in het ziekenhuis gedraaid, want elk moment moet er iemand bij Kevin zijn. Omdat ze hier natuurlijk niet zo goed opletten als in Nederland, is het belangrijk dat er iemand is. Vandaag heb ik alleen maar gewassen en opgeruimd.
Na een nare week ga ik morgen weer stage lopen. Ik ben gelukkig weer beter! We hoorden net dat Kevin zodra het kan en mag naar Nederland gaat. Hopelijk is komende week een betere week, ondanks alles geniet ik nog onwijs van Ghana!
Heel veel liefs voor jullie!
Het stage lopen is erg leuk. Vorige week zijn we begonnen aan het thema body met de kinderen. Leuk thema waar je veel mee kan. We hebben weer leuke spelletjes gedaan zoals: memorie en wie ben ik. Ook leuke liedjes gezongen zoals de hockey pockey, hoofd schouders knie en teen, en rijmpjes geleerd. Je merkt dat de kinderen het beste leren door liedjes en rijmpjes. We hebben nu gelukkig maar 2 klassen ipv 3, want dat was echt iets te veel.
Het was etenstijd voor de kindjes en toen hoorde we opeens rare geluiden, er kwamen stieren gezellig een kijkje nemen op het schoolplein. In Nederland is het al raar als er een hond op het schoolplein loopt. Leraren liepen er met een stok achteraan en zo waren ze weer weg.
De kinderen noemen me trouwens eindelijk GEEN BLAFONO meer, maar ze proberen mijn naam te zeggen.
Donderdag kwam Grace koken. Zij woont hier in Ada en heeft een klein groente winkeltje. Maar ze vindt het leuk om voor de studenten te koken die hier op dit moment wonen. Ze kwam heerlijke pannenkoeken bakken! Eindelijk weer een beetje eten wat het zelfde smaakt als in Nederland haha.
Vrijdag hebben we hard aan school gewerkt, kleding gewassen, en daarna weer lekker gaan zwemmen bij Tsjarley Korpey. S’avonds met een hele groep uit eten in Kasseh. Daarna zijn we gezellig naar Rubstone gegaan. We wilden eigenlijk zaterdag gaan kanoenen, maar iedereen was toch best moe dus hebben we een relaxed dagje gehad. Zaterdagavond zijn we naar Maranatha gegaan met een hele groep en vervolgens daar blijven slapen. Heerlijk om de volgende dag wakker te worden op het strand met een prachtig uitzicht! Na ander half uur kregen we ons ontbijt en s’middags op de Jetski gegaan samen met Daisy. Als ik zo terug lees relaxed ik hier toch best veel haha terwijl ik het idee heb dat ik heel veel doe. Ik lijk wel een Ghanees.
S’avonds (zondagavond) was ik toch redelijk ziek dus lekker op tijd naar bed gegaan. Daisy was naar het vliegveld gegaan want haar vriend kwam.
Maandag ben ik toch stage gaan lopen. Samen met Eefje heb ik wat andere activiteiten gedaan met de kinderen. We hebben spelletjes met ballonen gedaan.
Elke dag sta ik toch weer verbaasd van hoe ze hier om gaan met de kinderen. Ik ben gaan kijken in de iets oudere klassen en daar werden de kinderen heel hard geslagen. De juf liep met 4 stokken rond (voor het geval dat er eentje brak), en sloeg de kinderen dan ook 5 keer. Sommige liepen huilend de klas uit, en lieten mij zien dat ze helemaal krassen hadden op hun armen en benen. Ik vroeg ze vervolgens waarom ze dat deed. Het kwam omdat sommige kinderen te laat waren, of te weinig op school waren. Sommige kinderen werden geslagen omdat ze een opdracht hadden fout gemaakt. Voor iedereen had ze al wel een reden, om die te slaan. De leraren zeggen meestal: daar worden ze groot en sterk van.
Ook met Seth had ik nog een bijzonder gesprek. Hij vertelde dat dunne vrouwen met dikke mannen moesten trouwen, en dikke mannen met dunnen vrouwen. Want dan krijgen ze goede kinderen. Toch merk ik ook hier dat ze erg gelovig zijn. Alles komt door god. Er woont hier namelijk in Ada Foah een man met een hele grote bal, het zit er heel vies uit. Als je vraagt hoe dit komt geven ze meestal als antwoord: God heeft het zo gewild. Dit antwoord hebben ze op heel veel vragen.
We hebben jammer genoeg gehoord dat we vanaf 19 april tot en met 7 mei vakantie hebben, in ieder geval de scholen zijn dan dicht, dus kunnen we geen stage lopen. Dus het wordt nog even hardwerken met de stageopdrachten. We kunnen in die 3 weken wel de wc gaan bouwen, en daar is genoeg werk aan! Ook op de foto’s zie je de kuilen op het schoolplein, echt heel gevaarlijk voor de kinderen. Hier gooien ze het afval in, en verbranden ze elke keer. Er komt dan een laagje as op en zo willen ze het gat dicht krijgen. Wij gaan proberen om ook de gaten dicht te maken en prullenbakken neer te zetten. Je ziet hier bijna nooit prullenbakken, en dat zijn ze ook niet gewent. Hier moeten we dus nog iets voor verzinnen.
De volgende dag ben ik weer stage gaan lopen, maar na 5 dagen me ziek voelen, bedacht ik me toch eens om naar het ziekenhuis te gaan. Ik was alleen met Eefje want Daisy en Anja waren allebei niet naar stage gegaan. We hadden dokter Nar gebeld (de dokter voor de studenten), maar die was er niet. We moesten daarom vragen naar dokter Daphar Na 4 keer gevraagd waar hij precies was, en 3 keer een andere kant opgestuurd, hadden we het ongeveer gevonden. Gelukkig kwamen we Danique tegen, zij loopt stage in het ziekenhuis en woont in het Roadhouse. Zij heeft ons geholpen, zo ging het allemaal wat sneller. Me bloeddruk en temperatuur werd gemeten, dat was wel goed. Vervolgens bloed laten prikken, dit gebeurde in het laboratorium waar ze verder bezig waren met bloedonderzoeken. Gelukkig in 1 keer goed, want bij andere studenten hadden ze er 4 keer over gedaan. Na ander half uur kreeg ik de uitslag en bleek dat ik een bacterie/infectie had. Dus nu een weekje antibiotica. Ik had ook geluk dat de naald niet bot was, want dat komt ook vaak voor. Het ziekenhuis zat echt overvol met mensen. Sommige doktoren zaten gewoon op de gang. Niks is hier privé, iedereen kan zien waarvoor je komt. Ook iedereen kan je zien liggen in de kamer.
Woensdag ben ik verstandig een dagje thuis gebleven. Joke is die dag aangekomen (Een docent van het vitaliscollege). Toen ik die avond net weer in bed lag, kregen we een telefoontje dat Kevin helaas een motorongeluk heeft gehad. Die nacht hebben we weinig geslapen en gewacht op hoe het met hem is. We hebben donderdag dus geen stage gelopen. Hij werd van Ada Foah naar het ziekenhuis in Accra gebracht.
Vrijdagochtend ben ik wel gaan varen met de familie van de vriend van Daisy. We zijn gaan varen op de voltarivier. Eerst waren we gestopt bij een eilandje waar ze rum maakten. Daarna zijn we gestopt bij het uiteinde van Maranatha. Je ziet hier dat de rivier in de zee overloopt. Helaas werd het slecht weer en gingen we snel weer weg. We zijn toen nog gestopt bij een plek waar ze heel veel tonijn hadden.
S’avonds zijn ik en Anja naar het ziekenhuis gegaan. Kevin lag op dat moment gelukkig weer in Ada Foah. Het ging al een stuk beter met hem. Hij heeft een hersenschudding en wel veel schaafwonden. Verder weten we het niet zo goed, want hier word je niet zo goed geholpen.
Daarna zijn we uit eten gegaan in Kasseh met de groep van het Roadhouse. Uiteindelijk lekker gaan slapen want de volgende dag had Seth ons uitgenodigd om naar de begrafenis van zijn oma te gaan. Ze was maar liefst 105 geworden. Een begrafenis is hier één groot feest en kan wel 5 dagen duren. We zagen mannen die er een beetje als Romeinen uitzagen, die zagen er zo uit omdat ze wilden laten zien dat ze klaar waren om te trouwen, en zo kon je ze uitkiezen. Vervolgens gingen we naar oma kijken, het leek wel de Efteling. Lag ze daar in een doornroosje jurk met allemaal lampjes om haar bed heen. We hadden eigenlijk geen keus om te kijken of niet want Seth liep daar gewoon even langs en wij volgden. Daarna zijn we even op het strand gaan zitten. Vervolgens gingen we naar een plek waar ze wat vertelden en gingen zingen en dansen. De kisten zijn hier nogal apart. Ze lag namelijk in een KIPPENKIST! Dit kwam omdat ze veel kip maakten. Maar als je bijvoorbeeld altijd cola hebt verkocht, maken ze een colakist voor je. Echt heel bizar. Niemand was aan het huilen maar iedereen zong en dansten, om zo het verdriet te vergeten.
Smiddags ben ik met Anja even naar Accra gegaan om geld te pinnen, en afscheid genomen van de mensen die naar huis gaan van het Roadhouse. Daarna hebben we samen een nachtdienstje in het ziekenhuis gedraaid, want elk moment moet er iemand bij Kevin zijn. Omdat ze hier natuurlijk niet zo goed opletten als in Nederland, is het belangrijk dat er iemand is. Vandaag heb ik alleen maar gewassen en opgeruimd.
Na een nare week ga ik morgen weer stage lopen. Ik ben gelukkig weer beter! We hoorden net dat Kevin zodra het kan en mag naar Nederland gaat. Hopelijk is komende week een betere week, ondanks alles geniet ik nog onwijs van Ghana!
Heel veel liefs voor jullie!
-
02 April 2012 - 06:19
Marlies Daamen.:
Hoi Karlijn.
Gelukkig dat je weer beter bent. Ja je hebt daar snel iets opgedaan natuurlijk.
Wat een goede plannen hebben jullie. De WC en de vuilnisbakken. Er wordt iets aan gedaan nu dan . Of ze het helemaal zulle snappen is een tweede maar jullie doen er goed werk mee.
Veel succes met al je aktiviteiten en tot het volgende verhaaltje.
Hier is de winter weer terug dus geen slippertjes voor ons nu.
Groetjes Marlies en Kees Daamen. -
02 April 2012 - 07:20
Heleen:
Hoi Karlijn, wat een verhalen heb je toch. En wat een leuke dingen ondernemen jullie. De foto's laten ook precies zien wat je bedoelt. Wat een mooie Oma!!
En dat trouwen met een dunne man of juist dikke man....
Gelukkig dat je infectie weer over is, deze week wordt het vast een heerlijke week.
Ik hoorde net op de radio dat het misschien morgen wel gaat sneeuwen in Nederland...aaarrrcch
Ik wil ook ZOMER en warmte....
Dus lieve schat, geniet van alle warmte en gezelligheid, en....PAK DIE STOKKEN AF!!!
zijn ze nou helemaal!!
xxx Heleen en de rest -
02 April 2012 - 07:47
Gijs Van Aert:
hahahahaha, die kippenkist... wel een stuk vrolijker dan in NL in ieder geval. Veel succes nog. Cheerio -
02 April 2012 - 09:41
Opa En Oma Van Aert:
Leuk om je verhaal te horen, Heleen heeft het voorgelezen. Leuk dat je het zo naar je zin hebt.
Oma
Opa zegt; Kloat maar wat aan. -
02 April 2012 - 10:54
Lotte:
Lieverd!!
Woooow wat een verhaal weer!
Die kippenkist hahahaha echt what the fuck gewoon?!
Appart dat er zo'n big party is tijdens een begravenis en jullie erbij mogen zijn terwijl je haar nooit gekend hebt!
Je doet ook wel veel leuke dingen tussedoor zeg, jetski-en, feesten, uiteten! Heerlijk!
Ben ook blij dat je weer beter bent :)!
Kun je weer lekker gaan genieten daar!
Schat, ik spreek je morgen @ skype, kletsen we weer even bij! :D
Dikke kussssss!!
Love you xx -
02 April 2012 - 13:21
Nelleke:
Oh en oa Karlijn, wat een enorme belevenissen weer!!! en wat beschrijf je alles bijzonder, als je het leest ,is het net of je er een beetje bij bent......doe je de groeten eaan Joke en pas je een beejte op jezelf???
groetjes, Nelleke
-
02 April 2012 - 16:35
Heico:
Karlijntje,
Je had gelijk, wat betreft die begrafenis, net een sprookje.
Ze moeten wel flink spaaien, om die Kippenkist onder de grond te krijgen , maar da's goed voor de werkgelegenheid, zouden wij hier denken.
Weer leuke foto's deze geven jouw verslag extra sfeer.
Wel gek, geen wc daar , maar wel jetski.
Spreek je gauw weer,
Daddy Cool -
02 April 2012 - 17:42
Je Nichtje Marloes:
Ha Karlijn!
Leuk om je verhalen te lezen. Je maakt daar wel heel wat mee.
Wat heftig dat ze de kinderen slaan... Lijkt me verschrikkelijk om te zien.
En jeetje, die kippenkist, hahaha. Ongelooflijk. Maar wel heel mooi gemaakt!
Geniet nog van deze bijzondere ervaring!
Groetjes,
Marloes -
03 April 2012 - 14:17
Wilma:
Hoi Karlijn,
Ook ik vind het leuk om je verslagen zo af en toe is te lezen.
Het is toch weer anders als die van Daisy (of andersom :P )
Ik vin het zo leuk dat jullie daar met z'n 2e zijn en ben super blij dat het zo goed gaat.
Leuk dat er weer een nieuw meisje in de groep is gekomen. Vooral omdat jullie die nu wegwijs mogen maken.
Wat goed van je dat je dat gesprek met Seth bent aangegaan! Beter voor iedereen, zo hoef je niet meer op de tenen te lopen en Seth (en de kinderen natuurlijk) weten wat ze aan jullie hebben. Dat is, zo te lezen heel veel!!!Goed hoor
Wat moet het ook heerlijk zijn om daar je stage te kunnen doen?
en wat heb je ook mooie en leuke foto's!!
Heel veel groetjes,
Wilma
-
03 April 2012 - 21:35
Leny En Bert:
wat een hoop verhalen weer leuk hoor,we beleven het gewoon een beetje mee,oooo die kist van oma een leuk idee voor sjak matijssen die heeft net een afscheidhuis geopend in rijsbergen .
Gelukkig ben je weer beter pas goed op je zelf,want we willen ons poppedijntje gezond en wel terug in Rijsbergen.Geniet nog van je tijd daar /groetjes leentje en bertje -
03 April 2012 - 21:35
Leny En Bert:
wat een hoop verhalen weer leuk hoor,we beleven het gewoon een beetje mee,oooo die kist van oma een leuk idee voor sjak matijssen die heeft net een afscheidhuis geopend in rijsbergen .
Gelukkig ben je weer beter pas goed op je zelf,want we willen ons poppedijntje gezond en wel terug in Rijsbergen.Geniet nog van je tijd daar /groetjes leentje en bertje -
04 April 2012 - 05:21
Bibi:
Heeee lieffie,
Ohhh je had gewoon al een nieuw verhaaltje, haha!
En je hebt het weer heerlyk verwoord!
Je foto's zyn ook echt leuk!
Toch wel balen datt je stage eerderr is afgelopenn, maar genoeg te doen
Daaar als ik het zo lees!
Dikke kusss -
04 April 2012 - 08:00
Sara :
Hee lieve karlijn!
Wat maak je toch veel mee en wat zie je veel mooie en minder mooie dingen.
Echt een super ervaring voor je dit!
Blij dat je weer beter bent want dat is toch niet zo leuk he, ziek zijn en niet in je
Eigen bedje kunnen liggen.
3 weken vakantie dat is idd wel lang maar goed dat je die WC af gaat maken en prullenbakken gaat zetten wat een top idee!
Succes met de opdrachten en geniet nog lekker daar!
Liefs!
Sara en groetjes van marcel :)
-
04 April 2012 - 09:33
Rick Nouws:
Leuke foto's karlijn!
En ik wil zoiezo ook in een kippenkist!
dikke kus -
04 April 2012 - 15:04
Wies Rijvers:
Hoi karlijn wat een leuke verhalen schrijf je elke keer, leuk om te lezen.
Je maakt ook heel wat mee, van de ene uiterste in de andere,. weer een grote levenservaring erbij!!
Nou geniet er maar lekker van en blijf zeker leuke verslagen schrijven, en succes met de vuilnisbakken dat is geen overbodige luxe zo te zien
En zoals Heleen al zei weg met die stokken de prullenbak in, ohh zo zielig voor die kindjes!
Gr Wies
-
12 April 2012 - 10:00
Groep 4 C:
Lieve juf Karlijn,
Wij moesten wel lachen om jouw foto's hoor. Die foto met de troep op het schoolplein vonden wij niet zo leuk!
Ons schoolplein is veel mooier.
Vond jij het leuk op de waterscooter?
Wij hebben nu een digibord. Kom je nog eens langs?
Groetjes groep 4 c en juf Nancy en juf Anneke. -
12 April 2012 - 10:04
Groep 4 C:
Hallo juf Karlijn.
Wij moesten wel lachen om jouw foto's hoor. De foto van het schoolplein vonden wij niet zo mooi. Ons schoolplein is veel mooier.
Was het leuk op de waterscooter?
Wij hebben nu een digibord. Kom je nog eens langs?
Groetjes van 4 c en juf Nancy en juf Anneke. -
13 April 2012 - 22:27
Sjoerd:
Hoi Karlijn,
Goed bezig! Wat maak jij veel mee. Leuk om te zien.
Succes verder.
Sjoerd -
16 April 2012 - 09:37
Joyce:
Lieve collega!
Wat een verhaal weer haha, genieten =)
Blij dat je weer helemaal beter bent en weer volop kan gaan stage lopen en genieten!
Het is ondertussen alweer eventjes geleden dat je dit berichtje er op hebt gezet,
maar ik heb je gemaild!
Gaat helemaal goed komen!
Geniet er nog van en héél veel succes!
Dikkekus
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
