KARLIJN GOES ECUADOR
Blijf op de hoogte en volg Karlijn
07 Februari 2015 | Ecuador, Quito
Dag lieve volgers!
Hier dan mijn eerste berichtje vanuit Ecuador:
Na het afscheid op 27 januari liep ik dan echt de douane door met 6 gelukspoppetjes en steentjes in mijn tas, het vliegen moest wel goed gaan. Na wat afleveringen van Gooische vrouwen, een concert van Pink, een film en wat Spaanse woordjes met mijn medepassagier, kwam ik om 15 uur 50 aan in Quito. Ik werd opgehaald door een collega van Norbert, die bracht mij naar Casa Bambú. Casa Bambú is een hostel in het midden van Quito met een heel mooi dakterras en genoeg volunteers en reizigers.
Moniek kwam mij ophalen om mij een deel van Quito te laten zien. Zij heeft hier vorig jaar acht maanden gezeten. Ze had dus genoeg informatie die ze mij kon vertellen. Om 21 uur Ecuadoriaanse tijd ging ik toch echt na bed, ik was inmiddels al 22 uur op.
Mijn kamer in het hostel was ontzettend klein en ik kon mijn kleren niet kwijt. Dus ik heb mijn kamer omgeruild voor een grotere kamer, een klein beetje luxe mag wel!
De uitgaanswijk van Quito heb ik verkend; genaamd Mariscal. Elke woensdag is het ladies night; voor 22 uur mag je gratis naar binnen, gratis drinken en om 22uur stormen de latino boys binnen. Met een kleine kater begon ik de volgende dag aan mijn Spaanse les, mijn professor heet Tomás. Hij kwam aan en gaf mij meteen een kus. In de Ecuadoriaanse cultuur is het normaal dat je iedereen één kus geeft als je aankomt en weggaat, ook vrienden van vrienden die je niet kent.
Richting de Spaanse school gaan Linda en ik met de bus. De bus is elke dag weer een avontuur. We staan als sardientjes in een blik, opgepropt in de bus en de vraag is of we de bushalte bij onze school halen.
Vanuit de Spaanse school ben ik, samen met andere estudiantes, woensdag naar Mitad del Mundo geweest: het midden van de wereld en een heilige plek voor sommige Andes-volkoren. Vervolgens ben ik naar het museum Ani- ñan, waar de echte evenaar ligt. Afgelopen donderdag heb ik mijn eerste salsa les gehad op de Spaanse school.
Afgelopen weekend heb ik samen met Linda, Patrick en Els de toerist uitgehangen: zaterdag zijn we naar het ‘Centro Historico’ van Quito geweest en zondag hebben we de Pichincha beklommen. De Pichincha hadden we erg onderschat. We moesten 14 kilometer klimmen voordat we de top bereikt hadden. Vooral het laatste stuk was heel moeilijk: we stopten om de vijf á tien meter omdat het zo zwaar was. Op die hoogte heb je veel minder zuurstof en ik had last van hoogteziekte. Het weer sloeg ook opeens om: het werd ontzettend mistig, dus hebben we uiteindelijk de krater niet meer kunnen zien. Op de terugweg dacht ik even dat we het pad niet meer terug zouden vinden, maar gelukkig kwamen we na een uur weer mensen tegen: we zaten weer op de goede weg! In totaal hebben we die dag tien uur gelopen, maar het was het waard. Achteraf bleek het voor de gezondheid niet zo’n goed idee, we hebben allemaal afgezien. Het is verstandiger om één tot drie weken te acclimatiseren omdat Quito op 2860 m hoogte ligt.
Tot volgende week woensdag heb ik Spaanse les en donderdag 12 februari ga ik met Norbert, mijn stagebegeleider, naar mijn stage: Adole Isis. Ik ben erg benieuwd en heb er ontzettend veel zin in.
Vanavond gaan we Mariscal weer bezoeken en morgen gaan we naar de markt in Otovalo.
Enkele weetjes:
In Quito is zogezegd het regenseizoen bezig. Ze noemen het winter, want er zijn wolken..Juist?! Als de zon schijnt is het heel erg warm en als er wolken zijn is het muy frío. Eigenlijk is het naar Nederlandse normen altijd lente hier, ongeveer 23 graden.
Uiteten is hier erg goedkoop: een lunch is hier $2,50 terwijl eten koken veel duurder is.
Zoals jullie lezen, gaat het met mij erg goed! Leuke mensen ontmoet en ik voel mij al thuis in Quito. Ik houd jullie op de hoogte van mijn avonturen in Ecuador!
Liefs Karlijn
Hier dan mijn eerste berichtje vanuit Ecuador:
Na het afscheid op 27 januari liep ik dan echt de douane door met 6 gelukspoppetjes en steentjes in mijn tas, het vliegen moest wel goed gaan. Na wat afleveringen van Gooische vrouwen, een concert van Pink, een film en wat Spaanse woordjes met mijn medepassagier, kwam ik om 15 uur 50 aan in Quito. Ik werd opgehaald door een collega van Norbert, die bracht mij naar Casa Bambú. Casa Bambú is een hostel in het midden van Quito met een heel mooi dakterras en genoeg volunteers en reizigers.
Moniek kwam mij ophalen om mij een deel van Quito te laten zien. Zij heeft hier vorig jaar acht maanden gezeten. Ze had dus genoeg informatie die ze mij kon vertellen. Om 21 uur Ecuadoriaanse tijd ging ik toch echt na bed, ik was inmiddels al 22 uur op.
Mijn kamer in het hostel was ontzettend klein en ik kon mijn kleren niet kwijt. Dus ik heb mijn kamer omgeruild voor een grotere kamer, een klein beetje luxe mag wel!
De uitgaanswijk van Quito heb ik verkend; genaamd Mariscal. Elke woensdag is het ladies night; voor 22 uur mag je gratis naar binnen, gratis drinken en om 22uur stormen de latino boys binnen. Met een kleine kater begon ik de volgende dag aan mijn Spaanse les, mijn professor heet Tomás. Hij kwam aan en gaf mij meteen een kus. In de Ecuadoriaanse cultuur is het normaal dat je iedereen één kus geeft als je aankomt en weggaat, ook vrienden van vrienden die je niet kent.
Richting de Spaanse school gaan Linda en ik met de bus. De bus is elke dag weer een avontuur. We staan als sardientjes in een blik, opgepropt in de bus en de vraag is of we de bushalte bij onze school halen.
Vanuit de Spaanse school ben ik, samen met andere estudiantes, woensdag naar Mitad del Mundo geweest: het midden van de wereld en een heilige plek voor sommige Andes-volkoren. Vervolgens ben ik naar het museum Ani- ñan, waar de echte evenaar ligt. Afgelopen donderdag heb ik mijn eerste salsa les gehad op de Spaanse school.
Afgelopen weekend heb ik samen met Linda, Patrick en Els de toerist uitgehangen: zaterdag zijn we naar het ‘Centro Historico’ van Quito geweest en zondag hebben we de Pichincha beklommen. De Pichincha hadden we erg onderschat. We moesten 14 kilometer klimmen voordat we de top bereikt hadden. Vooral het laatste stuk was heel moeilijk: we stopten om de vijf á tien meter omdat het zo zwaar was. Op die hoogte heb je veel minder zuurstof en ik had last van hoogteziekte. Het weer sloeg ook opeens om: het werd ontzettend mistig, dus hebben we uiteindelijk de krater niet meer kunnen zien. Op de terugweg dacht ik even dat we het pad niet meer terug zouden vinden, maar gelukkig kwamen we na een uur weer mensen tegen: we zaten weer op de goede weg! In totaal hebben we die dag tien uur gelopen, maar het was het waard. Achteraf bleek het voor de gezondheid niet zo’n goed idee, we hebben allemaal afgezien. Het is verstandiger om één tot drie weken te acclimatiseren omdat Quito op 2860 m hoogte ligt.
Tot volgende week woensdag heb ik Spaanse les en donderdag 12 februari ga ik met Norbert, mijn stagebegeleider, naar mijn stage: Adole Isis. Ik ben erg benieuwd en heb er ontzettend veel zin in.
Vanavond gaan we Mariscal weer bezoeken en morgen gaan we naar de markt in Otovalo.
Enkele weetjes:
In Quito is zogezegd het regenseizoen bezig. Ze noemen het winter, want er zijn wolken..Juist?! Als de zon schijnt is het heel erg warm en als er wolken zijn is het muy frío. Eigenlijk is het naar Nederlandse normen altijd lente hier, ongeveer 23 graden.
Uiteten is hier erg goedkoop: een lunch is hier $2,50 terwijl eten koken veel duurder is.
Zoals jullie lezen, gaat het met mij erg goed! Leuke mensen ontmoet en ik voel mij al thuis in Quito. Ik houd jullie op de hoogte van mijn avonturen in Ecuador!
Liefs Karlijn
-
07 Februari 2015 - 08:25
Stef:
Heel leuk verhaal!!
-
07 Februari 2015 - 10:19
Yvonne:
Wat leuk om al iets van je te lezen Karlijn! Ik heb met veel plezier je verhaal gelezen, wat schrijf je leuk! Ik zie het al helemaal voor me met die ladies night. Daar zul jij vast en zeker nog vaker naartoe gaan -
07 Februari 2015 - 11:58
Janneke:
Leuk om te lezen karlijntje!! Fijn dat het goed gaat en je al leuke mensen heb ontmoet! Nu al benieuwd naar je volgende verhaaltje!
-
07 Februari 2015 - 12:08
John Bas:
Klinkt goed Karlijn, mooie ervaringen. X (eentje dan) -
07 Februari 2015 - 16:58
Jorinda:
Echt super leuk geschreven Karlijn! :) -
07 Februari 2015 - 16:58
Sara:
Daar is ie dan het eerste verhaaltje! Leuk om te lezen! Veel plezier nog lieverd! -
08 Februari 2015 - 01:49
Elske Het Belske:
Nou wat een mooi taalgebruik ;) -
08 Februari 2015 - 02:29
Karin:
22 uur achter elkaar wakker:zo stond je elke week op het veld bij VVR...
Kleine kamer verruilen voor een grotere is als een kleedkamer zonder stopcontact...
In plaats van op vrijdag (na avondje kantine hangen) nu op donderdag een kater...
We hebben hier alleen geen heuvel, maar verder dus alles vergelijkbaar. Snap dat jij je daar thuis voelt! -
09 Februari 2015 - 12:09
Lieke Vermeeren:
Leuk verhaal Karlijn! Veel plezier daar. Liefs -
09 Februari 2015 - 21:16
Dennis En Inge:
He Karlijn,
Super wat over je avonturen te lezen.
Succes alvast op je stage en daarnaast lekker genieten van deze geweldige ervaring!
We wachten weer op het volgende reisverslag :D
Liefs Dennis en Inge -
10 Februari 2015 - 11:38
Ivonne Van Der Made:
Hoi Karlijn
Wat geweldig dat je weer een nieuwe uitdaging bent aangegaan. Zo te lezen gaat het je goed. Ik wil je een fijne tijd toewensen en via deze manier blijf ik op de hoogte ook al ben je geen student meer hier bij ons op het Vitalis College. Je mag trots zijn op jezelf en geniet ervan.
Heel veel lieve groetjes van je oud docent.
Ivonne van der made -
10 Februari 2015 - 13:40
Jacky En Theo Van Rijckevorsel:
Mooie start Karlijn.
Buena suerta más!!
Jacky en Theo
-
11 Februari 2015 - 09:55
Marie-Louise:
dat klinkt al zeer avontuurlijk.. ff iets anders dan Rijsbergse "cultuur". Leuk dat we mee mogen lezen xx
-
11 Februari 2015 - 09:59
Ferdi:
Hee Karlijn,
Leuk verslag en leuke foto's!! Zo te lezen heb je het goed naar je zin!
En ik houd nippie wel een beetje in de gaten bij de voetbal ;)
Enjoy! x -
11 Februari 2015 - 19:27
Nikki:
Hee Karlijn!
Super leuk om je verhaal te lezen. Fijn dat je goed aangekomen bent en natuurlijk ook dat je het zo naar je zin hebt! Leuk om die dingen nu te herkennen van de toerist uithangen en opgepropt in een busje staan bijvoorbeeld. Geniet van je stage en lessen, maar ook van de omgeving en cultuur!
Ik kijk uit naar de rest van je verhalen :)
xxx
Reageer op dit reisverslag
Je kunt nu ook Smileys gebruiken. Via de toolbar, toetsenbord of door eerst : te typen en dan een woord bijvoorbeeld :smiley
